Dziękuję wszystkim jakkolwiek związanym z naszą szkołą na Hołkowicach za dobrą pracę, zaangażowanie, każde miłe słowo i uśmiech oraz wsparcie w roku szkolnym 2022/2023.
Niech wakacyjny czas będzie dla nas wszystkich czasem spokojnego odpoczynku i regeneracji sił, by móc się znów spotkać w nowym roku szkolnym i kontynuować naszą owocną pracę.
Jesteście wspaniali! Dziękuję!
Marcela Gabrhel – kierownik placówki PSP w Stonawie na Hołkowicach
Kiedy na Wystawie PZKO zauroczyliśmy się pracami zdolnych pań z Klubu Kobiet w Stonawie, to od razu wpadł nam do głowy pomysł. Też chcemy nauczyć się czegoś nowego. Do szkoły zaprosiliśmy babcię naszej drugoklasistki Basi i piątoklasistki Ani, która nauczyła nas wszystkich podstaw szydełkowania. Na początku wcale nie było łatwo. Muszą pracować obie ręce, głowa cały czas myśli a oczy śledzą każdy ruch szydełka. Mając cierpliwą nauczycielkę, wszyscy osięgnęli sukces. Dziękujemy za wspólne miłe chwile, za poświęcony nam czas i za chęć przekazania tradycji, która wzbogaciła nas wszystkich.
Trzeci, ostatni dzień naszej wycieczki rozpoczynamy od śniadania i pakowania walizek. Pracownicy ośrodka znów zaskakują nas swą życzliwością, bo chwalą nasze zachowanie i wręczają nam prezenty.
W drodze do Opola towarzyszy nam p. Kołodziej, jego żona oraz p. nauczycielka Basia wraz ze swoją klasą. Przyjeżdżamy pod Filharmonię Opolską im. Józefa Elsnera.
Na zajęciach w filharmonii dużo się dzieje. Układamy własne utwory muzyczne a pani muzyk gra nasze nowe kompozycje na wielkim ksylofonie, my sami też możemy próbować tej sztuki. Dobrze nam poszło przy śpiewaniu kanonu Panie Janie. Z wielkim zainteresowaniem wysłuchaliśmy części próby muzyków filharmonii.
Pełni wrażeń wyruszamy na obiad … do naleśnikarni. Każdy wybiera to, co lubi. Przepychota!
Po obiedzie żegnamy nowych kolegów i wyruszamy na krótkie zwiedzanie Opola. Oprowadza nas pan Kołodziej. O wpół do drugiej jesteśmy w Sejmiku Opolskim i zdajemy sobie sprawę, że nie każdy może tu wejść. My siadamy w ławkach, które mają mikrofony i różne przyciski. Atmosfera jest bardzo uroczysta. Wolno nam trzykrotnie uderzyć berłą w podłogę tak, jak robi to pan przewodniczęcy Rafał Bartek raz w roku. Każdy z nas otrzymuje prezent.
W zamku w Mosznie czeka na nas dyrektor zamku oraz pani przewodniczka, która oprowadza nas po zamku i opowiada o nim. Zamek wygląda jak z bajki, ma 99 wieżyczek, 365 komnat, ma piękny ogród i wielką fontannę, która śpiewa i tańczy światłami. Lody, krówki i magnesy, które dostaliśmy w prezencie od pana dyrektora zrobiły nam wielką radość.
Z całego serca dziękujemy wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do oganizacji lub przebiegu naszej pięknej i bardzo udanej wycieczki szkolnej do Polski !!!!!
W środę rano budzi nas koncert ptaków, słychać nawet odgłosy dudka, który gnieździ niedaleko naszego ośrodka. To dopiero początek dzisiejszej przygody z przyrodą. Po śniadaniu spotykamy się z panem Dominikiem, który przedstawia nam urocze i szczególne miejsca w Stobrawskim Parku Krajobrazowym. Pan Dominik to wielki miłośnik przyrody i świetny fotograf. Ogłądamy z zachwytem jego ciekawe zdjęcia modliszki, ważek, żab i innych zwierząt i krajobrazów. Zwiedzamy też ciekawe sale wystawowe dotyczące otaczającej nas okolicy. Pakujemy plecaki i wyruszamy. Naszym celem jest las, rzeka, stare grodzisko, muzeum oraz park botaniczny. Podczas spaceru lasem podziwiamy konwalie majowe, budzące się do życia drzewa liściaste … oraz odpędzamy komary :-). Pani przewodnik opowiada nam o roślinach i uczy nas poznawać las. Staramy się wykorzystać prawie wszystkie zmysły. Są zabawy, doświadczenia, z bliska oglądamy pająka i chrząszcza, umiemy znaleźć kominy bobrów nad rzeką, zwiedzamy miejsce starego grodziska.
Po drodze do muzeum czaka na nas niespodzianka w postaci wydmy piaskowej.
W muzeum produkowano kiedyś żelazo. My mogliśmy obserwować pracę różnych maszyn i podziwiać eksponaty, które może również w naszych domach możemy znaleźć na strychu po naszych prapradziadkach. Przed odjazdem na obiad oglądamy ogród botaniczny a nasze oko cieszą kwitnące wiosenne kwiaty.
Po pysznym obiedzie regenerujemy nasze siły, by móc się spotkać z grupą dzieci z Pokoju i razem „poszaleć” pod nadzorem pedagogów. Przeciągamy się liną, śpiewamy piosenki, gramy w piłkę, zwiedzamy ścieżkę edukacji przyrodniczej oraz akustyczny plac zabaw. I kiełbaski! Tak, mamy wspólny piknik z kiełbaskami z ognia – mniam!
To był kolejny udany dzień! Byliśmy kilkakrotnie chwaleni :-). Szkoda, że jutro wracamy do domu…
Wtorek 9.5.2023, godzina 6.40 – przed naszą szkołą gwarno i radośnie. Wszyscy jesteśmy przygotowani do trzydniowej wycieczki do Polski. Po sprawdzeniu ważności odpowiednich dokumentów wsiadamy do autobusu i jedziemy zwiedzić urocze miejsca w okolicach Opola. Droga minęła nam bez problemów, wszyscy jesteśmy pełni oczekiwań -będą nowe miejsca, nowi koledzy, nowe doznania.
Zatrzymujemy się w pięknej gminie Pokój (w Europie nie ma innej gminy o takiej nazwie), wita nas pan Hubert Kołodziej – organizator naszej wycieczki i idziemy na zajęcia lekcyjne w miejscowej szkole. Na drzwiach szkoły widnieje kolorowy napis: Srdečně Vás vítáme!
Wita nas Pani Dyrektor i oprowadza po ogromnej szkole pełnej dzieci i korytarzy. Dzielimy się na trzy grupy i idziemy na zajęcia z matematyki i języka polskiego. Na zajęciach radzimy sobie świetnie, poznajemy nowych kolegów, którzy są ciekawi skąd przyjechaliśmy, ile mamy lat i oczywiście jak po czesku powiedzieć: cześć, jabłko, ogórek, jeż, …, … i nie mogą uwierzyć, że istnieje tak malutka szkoła, jak ta nasza. Jesteśmy dumni. Po lekcjach odwiedzamy bibliotekę. Tam bierzemy udział w ciekawych zajęciach w ramach Tygodnia Bibliotek. Każdy może ozdobić sówkę metodą dekupażu. Zadowoleni ze swych prac udajemy się do stołówki, gdzie czeka na nas smaczny obiad i słodki pączek.
Po zakwaterowaniu w pięknych, czystych pokojach w budynku Dyrekcji Stobrawskiego Parku Krajobrazowego w Ładzy, wracamy z panem Kołodziejem do parku w Pokoju, gdzie spędzamy miło czas wśród zieleni i zabytków. Podczas spaceru spotykamy padalca, mrówki, bielika – wszystki to robi na nas wielkie wrażenie. Ogłądamy również ogromny kościół ewangelicki oraz pobliski cmentarz.
Po rozpakowaniu się w Ładzy idziemy na boisko, by pograć w piłkę i pobawić się na placu zabaw. Wieczorem zjadamy kolację i kładziemy się spać pełni nadziei, że kolejny dzień będzie równie fantastyczny jak ten pierwszy.
„Każdą inną ludzką miłość trzeba zdobywać, trzeba na nią zasługiwać, pokonując stojące na jej drodze przeszkody, tylko miłość matki ma się bez zdobywania i bez zasług”.
– Herman Auerbach
Dzień pełen spokoju, pięknych zapachów i nowych doznań, ale też dzień pełen cierpliwej i precyzyjnej prycy miał miejsce w naszej stonawskiej szkole w piątek 5.5.2023, którą odwiedziła Mamusia naszej trzecioklasistki Emeczki.
Nikt z nas obecnych do tej pory nie pomyślał, ile czasu i pracy potrzeba, żeby powstała świeczka. Szklany pojemnik, knut, przyklejka, wosk roślinny, ozdobne kamyczki, oleje eteryczne i suczone listki kwiatów – oto przepis na najpiękniejszą, oryginalną i jedyną w swoim rodzaju świeczkę, którą orzymają nasze stonawskie mamusie z okazji majowego święta.
Serdecznie dziękujemy za profesjonalne przeprowadzienie zajęć, za wszystkie dobre rady, za pochwałę naszych prac oraz za zasponsorowanie świeczek. 🙂
Jesteśmy częścią przyrody, to rzecz oczywista. Zostaje jedynie pytanie, czy mamy oczy otwarte, czy obserwujemy przyrodę, czy nas interesuje? Nasza szkoła jest dowodem na to, że dzieci są zainteresowane światem przyrody, światem lasu i jego zwierzętami. We czwartek 27.4.2023 miały możliwość pogłębić swoje wiadomości na ten temat, ponieważ naszą szkołę odwiedzili trzej myśliwi i pies myśliwski. Spotkanie zorganizował Tatuś naszej pierwszoklasistki Dominiki.
Skóry jelenia, daniela, rogacza, dzika, muflona, lisa, czaszki tych i innych zwierząt – to wszystko zrobiło na nas wielkie wrażenie. Wszystkiego można było dotknąć, o wszystko zapytać. Uczniowie mogli nawet nauczyć się wabienia dzików, które zapraszają się wzajemnie do wspólnej uczty, było słychać odgłosy sarny, sarniątka oraz myszy czy rudzika. Wszystkich cieszyło też spotkanie ze psem myśliwskim, jedenastomiesięczną suczką o łagodnym charakterze, która posłusznie i z radością wykonywała polecenia swego pana. Teraz to już każdy w naszej szkole wie, że myśliwy to nie człowiek, który tylko poluje na zwierzęta. Wiemy już, że myśliwy to człowiek, który kocha przyrodę, dba o las i jego mieszkańców. Dziękujemy za to wspaniałe spotkanie!